ေသမင္းတမန္ရထားလမ္း

ေသမင္းတမန္ရထားလမ္း လို ့ေခၚတဲ့ Death Railway ကို ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း ဂ်ပန္အင္ပါယာက ေဆာက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ရဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ၿဗိတိသွ် လက္ေအာက္က ျမန္မာျပည္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖုိ ့ရာ ... ပင္လယ္ျပင္ဖက္က အုပ္စီးမႈ ရဖို ့ မလြယ္ကူတဲ့အတြက္ ထုိင္းႏိုင္ငံ ကန္ခ်နာဘူရီက,ေန ျမန္မာႏိုင္ငံ သံျဖဴဇရပ္ကို ရထားလမ္းေဖာက္လုပ္ၿပီး ဆက္သြယ္ထိန္းခ်ဳပ္ဖုိ ့ပါပဲ။

ဒီရထားလမ္းဟာ ၂၅၈ မိုင္ (၄၁၅ ကီလိုမီတာ) ရွည္လ်ားခဲ့ၿပီး ၁၉၄၂ ခုႏွစ္မွာ စတင္ေဖာက္လုပ္ဖုိ ့ စီစဥ္ခဲ့ၾကတာပါ။ အဲ့သည္ ရထားလမ္း ေဖာက္လုပ္တဲ့ေဒသဟာ ေတာေတာင္နဲ ့ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြ ထူထပ္လြန္းတာေၾကာင့္ အဲ့သည္ေခတ္ကာလဖက္မွာေတာ့ အရမ္းကို ခက္ခဲတဲ့ လမ္းေဖာက္လုပ္မႈ တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

ရာသီဥတုဆိုး၀ါးျခင္း၊ ငွက္ဖ်ားေရာဂါနဲ ့၊ အစာေရစာ ငတ္မြတ္မႈေတြ၊ ကာလ၀မ္းေရာဂါေတြေၾကာင့္ လူေပါင္း မ်ားစြာ ေသေၾကပ်က္သုန္းခဲ့ရတဲ့ ေနရာတစ္ခုဆိုရင္လည္း မမွားခဲ့ပါဘူး။ အဲ့သည္ ရထားလမ္းမွာ စစ္သံု ့ပမ္းနဲ ့ မတရားခိုင္းေစမႈ ေတြ အပါအ၀င္ အာရွသားေပါင္း ၁ သိန္း ရွစ္ေသာင္းေက်ာ္၊ စစ္သံု ့ပမ္းေပါင္း ၆ ေသာင္းေက်ာ္တို ့ကို အသံုးခ် ေဖာက္လုပ္ေစခဲ့ပါတယ္။

အဲ့သည္ အထဲမွာမွ စစ္သံု ့ပမ္း ၆ ေသာင္းေက်ာ္ထဲက ၁ေသာင္း ၆ ေထာင္ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ရသလို၊ အာရွသား ေပၚတာေတြထဲက ၉ ေသာင္းေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္။ ျဗိတိသွ်လူမ်ဳိး ၆၃၁၈ ေယာက္၊ ၾသစေတးလ်ႏိုင္ငံသား ၂၈၁၅ ေယာက္၊ ဒတ္ခ်္ရွ္ လူမ်ဳိး ၂၄၉၀ ေယာက္၊ အေမရိကန္ ၃၅၆ ေယာက္နဲ ့... ကေနဒါ၊ နယူးဇီလန္ စတဲ့ ႏုိင္ငံေတြက လူေတြ အေျမာက္အမ်ား ဘ၀နိဂံုး ခ်ဳပ္ခဲ့ရပါတယ္။

တိတိက်က် အားျဖင့္ေတာ့ ၁၉၄၂, ဇြန္လ၂၂ရက္ မွာ ထုိင္းႏိုင္ငံဖက္က လမ္းပိုင္းကို စတင္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာျပည္ သံျဖဴဇရပ္ဖက္က လမ္းပိုင္းကိုလဲ အဲ့သည္ရက္ ၀န္းက်င္မွာပဲ စတင္ခဲ့တယ္လို ့ ယူဆရပါတယ္။ အဲ့သည္ အပိုင္း ႏွစ္ခုဟာ ၁၉၄၃ ေအာက္တိုဘာ၁၇ရက္မွာ ဘုရားသံုးဆူရဲ့ ေတာင္ဖက္ ၁၁မိုင္ (18 km) မွာ ဆက္စပ္မိတယ္လို ့ ဆိုထားပါတယ္။

ရထားလမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ စစ္သံု ပမ္း အမ်ားစုကို ဂ်ပန္ကို ပို ့ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ရထားလမ္းကို ထိန္းသိမ္းဖုိ ့အတြက္ေတာ့ အခ်ဳိ႕ခ်န္ထားခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ ့ဆိုပါတယ္။ စစ္အတြင္းမွာ ျဗိတိသွ်တပ္နဲ ့ မဟာမိတ္တပ္ေတြရဲ့ ေလေၾကာင္းတုိက္ခိုက္မႈေတြေၾကာင့္ ရထားလမ္းဟာ ပ်က္စီးခဲ့ရၿပီး ဂ်ပန္တုိ ့ဖက္က အဖန္ဖန္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ သံုးစြဲခဲ့ပံုရပါတယ္။

နာမည္ေက်ာ္ေနရာတစ္ခုကေတာ့ Hellfire Pass လို ့ေခၚတဲ့ေနရာျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာက္ေတာင္ေတြကို ျဖတ္ေဖာက္လုပ္ရၿပီး အခက္အခဲဆံုး ေနရာျဖစ္ခဲ့တယ္လို ့ဆုိပါတယ္။ အဲ့သည္ေနရာမွာတင္ လူ ၆၉ ေယာက္ ၃ ပတ္ အတြင္း ဂ်ပန္စစ္သားေတြရဲ့ ရိုက္ႏွက္မႈကို အသက္၀ိဥာဥ္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းသည္အထိ ခံစားခဲ့ရတယ္လုိ ့ ေဖၚျပထားပါတယ္။ က်န္လူအမ်ားစုကလည္းကာလ၀မ္း၊ငွက္ဖ်ားေရာဂါနဲ ့ညဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္ခံရမႈေတြေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္။

အခုမ်က္ေမွာက္ကာလမွာေတာ့ ဒီရထားလမ္းပိုင္းထဲက အခ်ဳိ႕ကိုသာ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕နဲ႔ ဆက္သြယ္ဖုိ ့ အသံုးျပဳၿပီး က်န္အပိုင္းေတြကို ခရီးသြားလုပ္ငန္းအတြက္ အမွတ္တရအျဖစ္ထားရွိပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ေသာ လမ္းပိုင္းေတြဟာ ကန္ခ်နာဘူရီက ဆည္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Vajiralongkorn Damေအာက္မွာ နစ္ျမဳပ္သြားခဲ့ၿပီးျဖစ္တယ္လုိ ့ ဆိုပါတယ္။

စစ္ၿပီးေခတ္မွာေတာ့ ထုိင္းဖက္က အသံုးခ်ခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာဖက္ပိုင္းမွာေတာ့ အရာအားလံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါတယ္။ စစ္ေၾကာင့္ ေသေၾက ပ်က္သုန္းရတဲ့ အမွတ္တရေနရာ တစ္ခုအျဖစ္ေရာ ... ထိုင္းျမန္မာ ဆက္သြယ္ေရးအတြက္ေရာ ... Death Railway ကို ျပန္ေဖာက္ၿပီး ရထားလမ္းေျပးဖုိ ့ အစီအစဥ္ရွိတယ္လုိ ့ေတာ့ ၾကားမိပါတယ္။ ဒီထက္ ပိုအာရံုရေနၾကတာကေတာ့ ကန္ခ်နာဘူရီ - ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းရဲ႕ လမ္းသစ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကန္ခ်နာဘူရီက,ေန လက္ရွိေျမသားလမ္းအတုိင္းပဲ ဆိုင္ကယ္နဲ ့ေမာင္းရင္ေတာင္ ထား၀ယ္ျမိဳ႕ကို ၄ နာရီေက်ာ္ပဲ ေမာင္းရပါတယ္လို ့ သိရပါတယ္။ ထိုင္းဖက္က သေရတစ္ျမားျမားက်မယ္ဆိုရင္လည္း က်ေလာက္ပါေပတယ္။ ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းသာ ၿပီးစီးခဲ့ရင္ အင္ဒိုခ်ဳိင္းနားကၽြန္းဆြယ္ကို ပတ္သြားရမယ့္ ပင္လယ္ခရီး ၂ ရက္စာဟာ ထား၀ယ္ကိုကပ္ ကုန္တင္ကုန္ခ်လုပ္ၿပီးတာနဲ ့ ကန္ခ်နာဘူရီကုိ ျဖတ္လို . ့.. ဘန္ေကာက္ကို ေန ့ျခင္းေရာက္လာမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ... ထိုင္းႏိုင္ငံဟာ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းေၾကာင့္ တဟုန္ထိုး စီးပြားေရး တိုးတက္လာဦးမွာ မလြဲပါဘူး။

ျမန္မာဖက္ကေတာ့... ကိုယ့္ အစိုးရနဲ ့ ခရိုနီအုပ္စုေတြရဲ့ အက်ဳိးစီးပြား၊ တရုတ္ရဲ့ စြက္ဖက္ေႏွာက္ယွက္မႈ၊ ဘဂၤလီေတြရဲ့ မြတ္စလင္ နယ္ေျမ အတြက္ ေျခလွမ္း အခိုင္အမာခ်လိုမႈေတြေနာက္မွာ ခက္ခဲစြာ ထိုးေဖာက္ရဦးမွာ မလြဲပါဘူး ... က်ေနာ္ တုိ ့ျမန္မာႏိုင္ငံသား တုိင္းရင္းသားေတြ အားလံုး စည္းလံုး ညီညာစြာနဲ ့ အတူတူေလွ်ာက္လွမ္းၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ .... ပြင့္သစ္ေနျခည္ လင္းလက္လာေပေရာ့မည္ မဟုတ္ပါလားဗ်ာ။